اگه هم صدام بودی

رفیقم کجااااااااااایی

یه پاییز زرد و زمستونه سردو

یه زندونه تنگو یه زخم قشنگو

غم جمعه عصرو . غریبه حصرو

یه دنیا سوالو ،توسینه گذاشتی

جهانی دروغو یه دنیا غروبو

یه درد عمیقو ه تیزیه تیغو

یه قلب مریضو یه آه غلیضو

یه دنیا محالو توسینم گذاشتی

رفیقم کجاااایی ، دقیقا کجاایی

کجایی توبی من،توبی من کجایی

رفیقم کجایی ، دقیقا کجایی

بببن خواب چشمات،باچشمام چی کرده

همه جارو گشتم , کجایی رفیقم

عزیزم، رفیقم کجایی،دقیقا کجایی

کجاایی توبی من،توبی من کجایی

آقا مهدی بیادتم تا زنده هستم

+ نوشته شده در دوشنبه دوم آذر ۱۳۹۴ ساعت 15:17 توسط سید جعفر |

اگر می دانستم...
اگر می دانستم که دیگر صدایت را نخواهم شنید،به خاطر می سپردم هر چیز را که گفته ای
و در این شبهای تنهایی یک بار دیگر به آنها فکر می کردم
تا کلماتت را در ذهنم زنده نگه دارم.تو تنها کسی بودی که همیشه کنارم بودی و من چه احمقانه، فکر می کردم که تو را تا ابد خواهم داشت اما آن روز وقتی آمد،که من چشمهایم را بسته بودم و تو گذر کردی بی آنکه ببینمت...
********
ای کاش می شد فهمید در دل آسمان چه می گذرد که امشب با ناله ای بغض آلود بر دیار این دل خسته اشک می ریزد
اي كاش زمین می فهمید چه در دل خود جای داده ، کاش او اشتباه ما را تکرار نکند و قدر تو را بداند آه اگر می فهمیدی دوریت چگونه دلمان را ریش ريش کرده ، وای اگر می فهمیدی ، به خدا اگر بودی لحظه ای دل نازکت تحمل این اشکهای سوزان را نداشت . می خواهم از زمین بپرسم آن دل بزرگ و دریایی ات را در کدام قسمت خود جای داده تا خاکش را بردارم و بر دل داغ دیده ام بگذارم تا شاید مرهمی باشد بر داغ آن میخواهم از او بپرسم چگونه آن چشم های روشن و براقت را بسته تحمل می کند . چگونه طاقت می آورد آن لبان پرحرفت را خاموش ببیند .
آه زمین لبانش را ببوس که روزی شیرین ترین سخنها بر آن جاری شده قلب بزرگش را خوب نگه دار چون مأوای والاترین و زیباترین احساس ها بوده
*************
يار من با ياد تو امشب من ِ بيدل چه كنم ؟يا كه با شب هاي دراز، من ِ بي تو چه كنم؟اي دل غافل دل يارت يه حراج است امشب!من و درويشي و اين چنته خالي چه كنم ؟!
**************
نگذارید که بی باده بمانم گاهی
نگذارید که از سینه بر آرید آهی
تا که جان دارم و از سینه برآید نفسم نگذارید که بی باده سر آید نفسم همه جا هر شب و هر روز شرابم بدهید آخرین لحظه عمرم می نابم بدهید وقت مردن بگذارید مرا داخل یک تابوتی تخته هایش همه از جنس زر یاقوتی مرد غسال مرا سیر شرابش بدهید
مست مست از همه جا حال خرابش بدهید هر که پرسید که مرده ست؟جوابش بکنید از می خالص انگور خرابش بکنید
به نمازم مگذارید بیاید واعظ
پیر می خانه بخواند غزلی از حافظ جای تلقین به بالای سرم دف بزنید شاهدی رقص کند جمله شما کف بزنید هر که شیون کند از دور و برم دور کنید همه را مست و خراب از می انگور کنید روی قبرم بنویسید وفادار برفت آن جگر سوخته خسته از این دار برفت...

نوشته‌های پیشین

آرشیو موضوعی

پیوندها

BLOGFA.COM