اگه هم صدام بودی | شهریور ۱۳۹۲

چرا باید شب و روز دعا کنم که بمیرم

خسته ام از همه چیز خسته ام

خسته از دنیا خسته از زندگی کردن

آهای خدا با تو یکی خیلی حرفا دارم

وعده دیدار ما اون دنیا

ای خدا ازت نمی گذرم اگه جوابت قانعم نکنه

ای خدا خیلی در حقم بدی کردی

چرا فقط من؟چرا بقیه رو آزار نمیدی؟هان؟

چرا من نباید یه ذره به این دنیا دلخوش باشم

چرا باید شب و روز دعا کنم که بمیرم

چرا هر شب باید گریه چشامو غسل بده

چرا هیچکی تو این دنیا منو درک نمیکنه

چرا من اینقدر بدبختم؟هان خدا؟

چرا ساکتی؟چرا هیچی نمیگی؟

حرف بزن بگو چرا اینقدر دلمو میشکونی؟

بگو چرا تو این دنیای بزرگ

فقط منو اذیت میکنی؟

اااااااااااااااااایییییییییییییییییییییییییی

خخخخخددددددددددااااااااااااااااااااااااااااااااا

منو ببر و گرنه خودم میام

منتظرم منتظر عزرائیل

اگه نیاد خودم میام

جهنم هم که برم بهتر از این دنیایه لعنتیه..................

هنوز نمی دانم چرا رفتی شاید وسعت شانه هایم برای اندازه ی هق هق گریه های تو کوچک بود ناراحت

شاید از اینکه در قلب من آشیانه کنی در تردید بودی...

شاید آهوی قلبت که تا دیروز در دشت های قلب من رها بود...

اسیر جادوی چشمان سیاه دیگری شد...

شاید هم تو ظالم بودی که مرا با بی رحمی از دیار محبت خود بیرون راندی

کاش می گفتی برای چه رفتی؟؟؟

+ نوشته شده در چهارشنبه سیزدهم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 18:14 توسط سید جعفر |

اگر می دانستم...
اگر می دانستم که دیگر صدایت را نخواهم شنید،به خاطر می سپردم هر چیز را که گفته ای
و در این شبهای تنهایی یک بار دیگر به آنها فکر می کردم
تا کلماتت را در ذهنم زنده نگه دارم.تو تنها کسی بودی که همیشه کنارم بودی و من چه احمقانه، فکر می کردم که تو را تا ابد خواهم داشت اما آن روز وقتی آمد،که من چشمهایم را بسته بودم و تو گذر کردی بی آنکه ببینمت...
********
ای کاش می شد فهمید در دل آسمان چه می گذرد که امشب با ناله ای بغض آلود بر دیار این دل خسته اشک می ریزد
اي كاش زمین می فهمید چه در دل خود جای داده ، کاش او اشتباه ما را تکرار نکند و قدر تو را بداند آه اگر می فهمیدی دوریت چگونه دلمان را ریش ريش کرده ، وای اگر می فهمیدی ، به خدا اگر بودی لحظه ای دل نازکت تحمل این اشکهای سوزان را نداشت . می خواهم از زمین بپرسم آن دل بزرگ و دریایی ات را در کدام قسمت خود جای داده تا خاکش را بردارم و بر دل داغ دیده ام بگذارم تا شاید مرهمی باشد بر داغ آن میخواهم از او بپرسم چگونه آن چشم های روشن و براقت را بسته تحمل می کند . چگونه طاقت می آورد آن لبان پرحرفت را خاموش ببیند .
آه زمین لبانش را ببوس که روزی شیرین ترین سخنها بر آن جاری شده قلب بزرگش را خوب نگه دار چون مأوای والاترین و زیباترین احساس ها بوده
*************
يار من با ياد تو امشب من ِ بيدل چه كنم ؟يا كه با شب هاي دراز، من ِ بي تو چه كنم؟اي دل غافل دل يارت يه حراج است امشب!من و درويشي و اين چنته خالي چه كنم ؟!
**************
نگذارید که بی باده بمانم گاهی
نگذارید که از سینه بر آرید آهی
تا که جان دارم و از سینه برآید نفسم نگذارید که بی باده سر آید نفسم همه جا هر شب و هر روز شرابم بدهید آخرین لحظه عمرم می نابم بدهید وقت مردن بگذارید مرا داخل یک تابوتی تخته هایش همه از جنس زر یاقوتی مرد غسال مرا سیر شرابش بدهید
مست مست از همه جا حال خرابش بدهید هر که پرسید که مرده ست؟جوابش بکنید از می خالص انگور خرابش بکنید
به نمازم مگذارید بیاید واعظ
پیر می خانه بخواند غزلی از حافظ جای تلقین به بالای سرم دف بزنید شاهدی رقص کند جمله شما کف بزنید هر که شیون کند از دور و برم دور کنید همه را مست و خراب از می انگور کنید روی قبرم بنویسید وفادار برفت آن جگر سوخته خسته از این دار برفت...

نوشته‌های پیشین

آرشیو موضوعی

پیوندها

BLOGFA.COM