اگه هم صدام بودی | خرداد ۱۳۹۰

ایمان داشته باش که پس ازرفتنت خداهم بامن گریست

خداهم گریه اش گرفت..ایمان داشته باش که پس ازرفتنت خداهم بامن گریست..تو که رفتی برای چشمهای تو سبدسبد غزل سرودم وپاره کردم..گریستم و ناله کردم...وبالاخره خداهم گریست...ومن زیربارحجم غریب اندوه نداشتنت خم شدم..

دیدی رفته بودم خبر ازخنده های عاشقانه بیاورم..اما تونخندیدی ومن اشکدانه هایم راهدیه آوردم برای خدا...دیدی دلم که گرفت دیگربرای خدا بوسه نفرستادم..دیدی تمام شب از خدا حقم را خواستم..دیدی تو حق من نبودی و باز مرا درکوچه پس کوچه های زندگی رها کردی تا تمام این عمربیهوده را سرگردان تو بمانم..

گفتی...چرا من؟آن لحظه نگفتمت دلیل خواستنت را اما حالا می گویم که خواستن تو دلیل نمی خواهد ..که تو معنای هبوطی برای این خسته روح ..دروغین ترین بت دنیا وپرستیدنی ترین آنها..

رهایم کن جان شیرینم ..بگذار غرق درهمین اندوه امروزم بمیرم..دیگردوستت ندارم... تو تنها معنای عمیق پرستشی برای من..پس ازخاطره امروز من هم فقط یک وهمم...یک تباهی مطلق..یک جسم بی روح...یک عاشق بی کلام..

دستهایم را کاشتم از آن لحظه..سبز می شود ..می دانم که سبز می شود دربرهوت وجود من..حالا از تمام این شکسته تن تنها دستی مانده است که بوی عشق می دهد...بوی تو را می دهد این خالی دستهای من..

یکی به من سیگار بدهد...می خواهم دود کنم خاطره هایت را..کسی مرا از اینهمه توهم بیرون بکشد..کسی شرابم بدهد..شرابی هزارساله بیاورید برای من که مستی برای من گنه نیست... اینجا کجاست؟آدمها کجایند؟چرا مرا ازاین دریا نجاتم نمی دهند؟من غرق شده ام دردریای وجودت وکسی مرا نمی بیند..

بگذار همین جا بمانم ..حالا که محرمترین نامحرمی برای من بگذار غرق در همین اندوه نبودنت حجم خالی بغضم رافرو دهم..دستهایم...دستهایم رابگیر ..این دستهاتو را می خواهند در هبوط گناه..سوگند میخورم..سوگند می خورم به تو..که ایمان آورده ام به بودنت...

سه ثانیه سکوت به احترام تو...حالا زانو می زنم درکلیسای نگاهت...صلیبی می کشم به نام تو....

آری جان شیرینم...به نام تو..به نام توکه روح القدس جان بی جان منی..

به ياد مهدي فراموش نشدني

+ نوشته شده در دوشنبه شانزدهم خرداد ۱۳۹۰ ساعت 8:34 توسط سید جعفر |

اگر می دانستم...
اگر می دانستم که دیگر صدایت را نخواهم شنید،به خاطر می سپردم هر چیز را که گفته ای
و در این شبهای تنهایی یک بار دیگر به آنها فکر می کردم
تا کلماتت را در ذهنم زنده نگه دارم.تو تنها کسی بودی که همیشه کنارم بودی و من چه احمقانه، فکر می کردم که تو را تا ابد خواهم داشت اما آن روز وقتی آمد،که من چشمهایم را بسته بودم و تو گذر کردی بی آنکه ببینمت...
********
ای کاش می شد فهمید در دل آسمان چه می گذرد که امشب با ناله ای بغض آلود بر دیار این دل خسته اشک می ریزد
اي كاش زمین می فهمید چه در دل خود جای داده ، کاش او اشتباه ما را تکرار نکند و قدر تو را بداند آه اگر می فهمیدی دوریت چگونه دلمان را ریش ريش کرده ، وای اگر می فهمیدی ، به خدا اگر بودی لحظه ای دل نازکت تحمل این اشکهای سوزان را نداشت . می خواهم از زمین بپرسم آن دل بزرگ و دریایی ات را در کدام قسمت خود جای داده تا خاکش را بردارم و بر دل داغ دیده ام بگذارم تا شاید مرهمی باشد بر داغ آن میخواهم از او بپرسم چگونه آن چشم های روشن و براقت را بسته تحمل می کند . چگونه طاقت می آورد آن لبان پرحرفت را خاموش ببیند .
آه زمین لبانش را ببوس که روزی شیرین ترین سخنها بر آن جاری شده قلب بزرگش را خوب نگه دار چون مأوای والاترین و زیباترین احساس ها بوده
*************
يار من با ياد تو امشب من ِ بيدل چه كنم ؟يا كه با شب هاي دراز، من ِ بي تو چه كنم؟اي دل غافل دل يارت يه حراج است امشب!من و درويشي و اين چنته خالي چه كنم ؟!
**************
نگذارید که بی باده بمانم گاهی
نگذارید که از سینه بر آرید آهی
تا که جان دارم و از سینه برآید نفسم نگذارید که بی باده سر آید نفسم همه جا هر شب و هر روز شرابم بدهید آخرین لحظه عمرم می نابم بدهید وقت مردن بگذارید مرا داخل یک تابوتی تخته هایش همه از جنس زر یاقوتی مرد غسال مرا سیر شرابش بدهید
مست مست از همه جا حال خرابش بدهید هر که پرسید که مرده ست؟جوابش بکنید از می خالص انگور خرابش بکنید
به نمازم مگذارید بیاید واعظ
پیر می خانه بخواند غزلی از حافظ جای تلقین به بالای سرم دف بزنید شاهدی رقص کند جمله شما کف بزنید هر که شیون کند از دور و برم دور کنید همه را مست و خراب از می انگور کنید روی قبرم بنویسید وفادار برفت آن جگر سوخته خسته از این دار برفت...

نوشته‌های پیشین

آرشیو موضوعی

پیوندها

BLOGFA.COM